Geeft als resultaat een Long-waarde met het grootst mogelijke subscript voor de aangegeven dimensie van een matrix.
Syntaxis
UBound(matrixnaam[, dimensie])
De syntaxis van de functie UBound bestaat uit de volgende onderdelen:
| Onderdeel | Beschrijving |
|---|---|
| matrixnaam | Vereist. De naam van de matrixvariabele. Voor deze naam gelden de standaardregels voor naamgeving van een variabele. |
| dimensie | Optioneel; Variant (Long). Een geheel getal dat aangeeft van welke dimensie de bovengrens als resultaat wordt gegeven. Gebruik 1 voor de eerste dimensie, 2 voor de tweede, enzovoort. Als u dimensie weglaat, wordt de waarde 1 verondersteld. |
Notities
De functie UBound wordt samen met de functie Lbound gebruikt om de grootte van een matrix te bepalen. Gebruik de functie LBound om de onderste limiet van een matrixdimensie te bepalen.
UBound geeft de waarden die in de onderstaande tabel worden weergegeven voor een matrix met de volgende dimensies:
Dim A(1 To 100, 0 To 3, -3 To 4)
| Instructie | Resultaatwaarde |
|---|---|
UBound(A, 1) |
100 |
UBound(A, 2) |
3 |
UBound(A, 3) |
4 |